Wchodząc do Galerii Sztuki Średniowiecznej przenosimy się w czasie i w przestrzeni do piętnastowiecznej świątyni. Przyciemnione światło, cisza. Z ciemności wyłaniają się wyrzeźbione w drewnie 500 lat temu postaci świętych, piękne Madonny, cierpiący na krzyżu Chrystusowie. Panuje atmosfera tajemniczości i świętości. Po krótkim spacerze naszą uwagę przykuwa złoty jednorożec. Jak on się tu znalazł?
Korespondowała z papieżem, jej obrazami zachwycał się Michał Anioł, a Anton van Dyck przejechał całą Europę, by wysłuchać jej malarskich wskazówek. Sofonisba Anguissola – pierwsza europejska malarka, która zdobyła międzynarodową sławę – przez stulecia zapomniana, teraz wraca do łask.
Galeria Sztuki Dawnej Muzeum Narodowego w Warszawie to moja ulubiona galeria. Znajduję w niej kwintesencję tego, czym dla mnie jest sztuka – malarstwo, rzeźbę, grafikę, rzemiosło artystyczne. Wśród obiektów tam zgromadzonych jest jeden, bardzo niepozorny, który przykuł moją uwagę. To portret autorstwa Gentile Belliniego.
Gdy pytam zwiedzających jakie uczucia budzi w nich obraz Thanatos Jacka Malczewskiego, odpowiedzi są bardzo różne. Od beztroski czy błogości, aż po lęk i niepokój. To właśnie ta dwuznaczność, element zaskoczenia zachwyca mnie w tym obrazie najbardziej.
Ochotnicy biorący udział w programie „Wolontariusze o dziełach sztuki…” przygotowali specjalne zagadki dla najmłodszych. Zadania dostępne są poniżej, dotyczą takich dzieł jak W altanie Aleksandra Gierymskiego, Babie lato Józefa Chełmońskiego czy obrazu Sandro Botticellego .
Stojąc przed obrazem Olgi Boznańskiej Imieniny Babuni, zastanawiam się przede wszystkim nad tym, dlaczego dziewczynka jest zamyślona, być może smutna. Zastanawiam się, czy jest coś przykrego w tej sytuacji, w której ją przedstawiono. Co pochłania jej myśli? Jest w nich zatopiona. Świat na chwilę został zatrzymany, malarka uchwyciła chwilę skupienia, zadumy. Ten urzekający pięknem i świetlistością, bardzo spokojny obraz to dla mnie opowieść o ciszy. Ciszy, która jest jednak pełna emocji i która w nas, oglądających te emocje wzbudza.
Odwiedzając Galerię Sztuki XIX Wieku w Muzeum Narodowym w Warszawie nie sposób nie zauważyć jednego z najpiękniejszych arcydzieł Olgi Boznańskiej, intrygującego oleju na płótnie zatytułowanego W Oranżerii. Obraz został namalowany w 1890 roku przez 25-letnią wówczas artystkę podczas pobytu u rodziców w Krakowie.
Babie lato Józefa Chełmońskiego jest jednym z najbardziej popularnych obrazów z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie. Płótno namalowane w 1875 r. eksponowane jest zaraz przy wejściu do Galerii Sztuki XIX Wieku i stanowi niejako wizytówkę tej galerii — choć nie zawsze tak było…
Obraz W altanie Aleksandra Gierymskiego zachwycił mnie światłem, kolorem i pięknymi strojami postaci. Widzimy tutaj grupę kobiet i mężczyzn ubranych w piękne rokokowe stroje, rozmawiających w altanie w letni słoneczny dzień. Wyczuwamy atmosferę spokoju, odprężenia, miłej rozmowy i przyjemności z picia wina czy herbaty. Suknie kobiet i stroje panów zachwycają barwą i finezją, delikatne koronki, pięknie zdobione fraki, misterne fryzury, peruki i kwiaty we włosach, a wszystko wśród bujnej letniej roślinności, drgających promieni słonecznych i szumu fontanny. Taką właśnie atmosferą charakteryzowała się epoka rokoko: zmysłowością i wyrafinowaniem, czerpaniem radości z przebywania wśród natury.
Uliczka w Hiszpanii Piotra Potworowskiego, to skromna kompozycja pod względem koloru i formatu, co zatem sprawia, że trudno się z tym obrazem rozstać?
Odpowiedź dla mnie, wpatrzonej kolejną godzinę w ugrowo-szarą powierzchnię obrazu, jest oczywista. Słyszę dźwięk kastanietów, niespokojny rytm zapowiadający kulminacyjny moment dramatu lub szczęśliwego spełnienia. Ten jeden moment, w którym wszystko się już toczy, bez możliwości zatrzymania. Czy taka osobista refleksja wystarczy, czy zachęci odwiedzających warszawskie Muzeum Narodowe do zatrzymania się przed obrazem Piotra Potworowskiego? Może jednak konieczna jest opowieść o życiu i twórczości artysty?