Tadeusza Tołwińskiego znamy jako architekta Muzeum Narodowego w Warszawie oraz innych gmachów użyteczności publicznej, a także wieloletniego wykładowcę oraz współtwórcę polskiej szkoły urbanistyki, o czym mogliśmy przeczytać w pierwszej części artykułu.
Tadeusza Tołwińskiego znamy jako architekta gmachu Muzeum Narodowego w Warszawie. Miał on jednak na swoim koncie inne realizacje w przestrzeni miejskiej. Był wykładowcą Politechniki Warszawskiej i twórcą zaangażowanym w budowę osiedli powstających zgodnie z ideą miasta-ogrodu. Do dziś pozostaje jednym z najważniejszych polskich urbanistów.
W ostatnim czasie z powodu pandemii w Muzeum Narodowym w Warszawie, podobnie jak w innych instytucjach kulturalnych, niewiele się działo. Zajęcia i warsztaty zostały odwołane, a działania angażujące publiczność musiały zostać ograniczone do minimum. Na szczęście powoli wszystko wraca do normy i Muzeum ponownie organizuje wydarzenia dla odwiedzających. Opowiem wam przede wszystkim o tych, które organizują wolontariusze i wolontariuszki MNW.
Wiele lat temu wybrałam się na wystawę Sztuka wszędzie prezentowaną w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. Wtedy po raz pierwszy zetknęłam się z twórczością Efraima i Menasze Seidenbeutlów. Jedyny ich obraz prezentowany na wystawie – Widok z okna – zrobił na mnie tak niesamowite wrażenie, że postanowiłam dowiedzieć się o malarzach bliźniakach czegoś więcej.
W 2019 roku nakładem Wydawnictwa Noir sur Blanc ukazała się książka Erica Karpelesa opowiadająca o życiu i twórczości Józefa Czapskiego – wybitnego malarza, pisarza i jednego z najważniejszych świadków historii XX wieku. Jej lektura całkowicie mnie pochłonęła.
Z jakimi kwiatami kojarzy Wam się listopad? Na pewno odpowiecie, że z chryzantemami i oczywiście będziecie mieli rację. Chryzantemy – inaczej złocienie, są symbolem zbliżających się listopadowych dni, poświęconych zmarłym. A jak ma się sprawa z przedstawieniem tych kwiatów przez malarzy i malarki? Sprawdźmy!
Galeria Sztuki Dawnej Muzeum Narodowego w Warszawie to moja ulubiona galeria. Znajduję w niej kwintesencję tego, czym dla mnie jest sztuka – malarstwo, rzeźbę, grafikę, rzemiosło artystyczne. Wśród obiektów tam zgromadzonych jest jeden, bardzo niepozorny, który przykuł moją uwagę. To portret autorstwa Gentile Belliniego.
Reprezentant sztuki Młodej Polski, znany przede wszystkim z realistycznych, wyrazistych portretów, nastawiony na światło i kolor ekspresjonista w każdym calu. Konrad Krzyżanowski, bo o nim mowa, to przykład malarza, który skutecznie łączył głębię psychologiczną z brawurowym sposobem malowania. Spójrzcie na moje ulubione obrazy tego artysty. Które na Was zrobiły największe wrażenie?
Światło odgrywa w dziele malarskim ogromną rolę. Kreuje atmosferę, kształtuje odbiór wizji artysty, pozwala zachwycać się niuansami, pieczołowicie przez niego oddanymi. Wespół z cieniem tworzy jedną z najważniejszych technik w świecie sztuki. Wyruszcie ze mną na wyprawę tropem najpiękniejszych świetlistych obrazów z Galerii Sztuki XIX Wieku. Może wśród dzieł z luministycznymi efektami znajdziecie coś dla siebie?
W odpowiedzi na artykuł o Muzealnych kotach przyszła pora na coś dla psiarzy – muzealne psy. MNW jeszcze w latach 80. XX wieku miało w swoich szeregach psich pracowników, czyli „pieski na etacie” odpowiedzialne za ochronę terenu. Najlepsi przyjaciele człowieka są nadal obecni w Muzeum Narodowym w Warszawie jako bohaterowie wielu dzieł sztuki. Przyjrzyjmy się wspólnie dziełom znanym z galerii, a także tym mniej popularnym, które znajdują się w muzealnych magazynach.