Kim był Lubomir Tomaszewski? Czy panem od porcelanowych wazonów i figurek znanych z prawie każdego polskiego domu w czasach PRL-u? Czy tym, który „kiedy wynalazł czajnik, świat okrzyknął go” geniuszem”?1 A może tym, który tworzył eksperymentalne rzeźby i obrazy z … dymu i ognia?
Bez wahania stwierdzamy, że kolebką cywilizacji europejskiej były starożytna Grecja i Rzym. Odziedziczyliśmy po nich systemy prawne, literaturę, kanony sztuki czy filozofię. Powszechne wyobrażenie na temat antyku jest jednak ukształtowane przez minione epoki, które usilnie próbowały dostosować go do własnych potrzeb (interpretując na przykład starożytnych filozofów przez pryzmat myśli chrześcijańskiej). Zapominamy współcześnie, że ówczesna religia, prawodawstwo i systemy etyczne kształtowane były na podstawie wartości, które teraz uznajemy za godne potępienia – wystarczy przytoczyć tylko kilka flagowych przykładów, takich jak mizoginia, niewolnictwo, dysponowanie tym, komu należy się status człowieka. Przyglądając się naszym przodkom, możemy dowiedzieć się wiele o nas samych, czy rzeczywiście zaczerpnęliśmy ze starożytności tylko to, co najlepsze?
Udział w życiu Muzeum Narodowego w Warszawie i jego wsparcie jest jedną stroną medalu, ale ponieważ medal ma dwie strony, to drugą są benefity płynące z bycia wolontariuszką lub wolontariuszem. Mogą oni wziąć udział w oprowadzaniach kuratorskich do wystaw czasowych, dlatego ochoczo skorzystaliśmy z tej możliwości i wysłuchaliśmy opowiadania o wystawie Arkadia, które poprowadziła dla grupy wolontariuszy kuratorka wystawy dr hab. Agnieszka Rosales –Rodríguez.
Państwowe Muzeum w Amsterdamie, Rijksmuseum, to najbardziej znane muzeum w Holandii i jedno z najpopularniejszych muzeów w Europie. Goście najczęściej odwiedzają tam dzieła Rembrandta van Rijn, Johannesa Vermeera czy Fransa Halsa. W kwietniu 2024 roku w Rijksmuseum swoją mobilność w ramach programu Erasmus+ odbywała Marta Kochlewska, pracowniczka Działu Edukacji MNW.
Stanisław Wyspiański, którego obrazy możemy oglądać w warszawskim Muzeum Narodowym, najchętniej przedstawiał w swych dziełach przyrodę oraz toczące się wokół niego życie rodzinne. Claude Monet natomiast zachwycał się głównie krajobrazami, których piękno dostrzegał w konkretnej, niepowtarzalnej chwili. Zarówno Wyspiański, jak i Monet, byli autorami serii przedstawiającej jedno miejsce w różnych warunkach atmosferycznych lub o różnych porach dnia. Francuz stworzył wiele cykli, ukazujących m.in. stogi siana lub słynną katedrę w Rouen, Polak natomiast widok ze swej pracowni na Kopiec Kościuszki.
Amerykańska, dziewiętnastowieczna pisarka – Charlotte Brontë przypisywała oczom rolę tłumacza duszy. To właśnie spojrzenie miało zdradzać nawet najbardziej skrywane uczucia. Prawdopodobnie dlatego osiemnastowieczne miniatury wymieniane między kochankami dekorował wizerunek oka, a przykład takiego sentymentalnego podarku możemy znaleźć w Galerii Sztuki XIX wieku Muzeum Narodowego w Warszawie.
Od 21 czerwca do 24 września 2023 w Gabinecie Fotografii prezentowana była Fotografia Industrialna. To piąta odsłona gabinetu, zapoznająca widza z medium, które jako jeden z kluczowych XIX- wiecznych wynalazków, idealnie spełniał[o] funkcję rejestrowania intensywnych zmian w ówczesnym świecie, ich promowania i afirmacji.[i] Wejście w nieco przyciemnioną, maleńką salę, gdzie prezentowane były fotografie miasta z końca XIX wieku z jego niedoskonałościami i pięknem, było dla mnie fascynujące. Jak zauroczona przyglądałam się zdjęciom przedstawiającym proces powstawania warszawskich mostów, który nie był wcale prosty. Przez długi czas Warszawa nie miała stałych przepraw przez rzekę. Najpierw dlatego, że nie umiano budować trwałych mostów, a później przeważały względy strategiczne.
Zacznijmy od tego, po co nam krzesło. Niewątpliwie po to, aby uczynić nasze życie wygodniejszym, a nawet luksusowym, jeśli zamiast na zwykłym krześle usiądziemy na jego wersji premium, czyli na fotelu. W zależności od potrzeby, na krześle możemy przycupnąć, usiąść albo się rozsiąść, a jak wiadomo, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Jednak zwiedzając Galerię Wzornictwa, w której prezentowana jest kolekcja wybranych krzeseł i foteli polskich projektantów, usiąść nie możemy, bo tutaj krzesła są eksponatami, które mamy podziwiać, a nie ich używać. Pozostaje nam więc punkt widzenia godny miłośnika sztuki – można te meble obejrzeć z bliska, ale z zachowaniem odpowiedniego dystansu.
Co to znaczy jeść jak u polskiego króla? Czy tylko król jadał na porcelanie? Na te i inne pytania spróbuję znaleźć odpowiedź poniżej. Galeria Sztuki Dawnej w MNW prezentuje, oprócz malarstwa, rzeźb czy tkanin, również wyroby ze szkła i porcelany. Mam wrażenie, że nie cieszą się one tak wielką popularnością jak inne dziedziny sztuki. A szkoda, bo to bogactwo form oraz zdobień. Zresztą wyroby rzemiosła niejednokrotnie były nawet bardziej cenione niż malarstwo i … droższe.
Na każdym szczeblu drabiny holenderskiego społeczeństwa tego okresu, gospodyni domowa czyni sobie z wzorowego prowadzenia gospodarstwa najwyższą cnotę. Wysiłki te korespondują z jej religijnie usankcjonowaną rolą społeczną, a efekty niemal kompulsywnych porządków i zabiegów higienicznych składają się na powszechnie szanowany i podziwiany obraz kraju czystych i schludnych domów, ulic i miast.